خانه ی رویای کودکی من

یک روز صبح زمستونی که میخواستم کفشامو بپوشم و برم دانشگاه ، وقتی چشمم به خاکهای کنار کفشم افتاد بد جوری دلم گرفت. یاد خونه بازی های کودکی اونم با در دسترس ترین ابزار و وسایل موجود افتادم، کفش ، دمپایی و .... با همون زاویه یه عکس گرفتم و پوستر رو کار کردم.  

یه شعر قشنگ هم از کتاب شعر دانشجویان ایران ( زینب مسلم زاده/ انتشارات جهاددانشگاهی مشهد)انتخاب کردم. 

  

 اگه دوست داشته باشین ترانه رو هم بعدا براتون مینویسم.